بی حوصلگی

یاد اولین دیدار،یادش بخیر
یاد اولین احساس، یادش بخیر
یاد اولین بوسه، یادش بخیر
یاد اخرین بغل،یادش بخیر
یاد قول و قرار های نابجا و بی دلیل یادش بخیر
یاد لحظات تکرار شده ی خاطرات..
آه
امانم را بریده این گذر زمان های روزگار
من گم شده ام بین تمام واقعیت های روزگار
منطق نمیخواهم، قانع نمیشوم، حقم را میخواهم!
دلتنگ نمیشوم ولی....... هع مگر این با وفا بودن چیست؟! ک من نداشتم///
این روز ها دلم سخت دلتنگ ی گذشته ایی است ک بی وفایی آمد و مرا گریخت...
و سالهاست که من دیگر من سابق نشدم...
دلم تنگ روزگاریس که عاشق بودن ارزش داشت..! عشق معنای پاکی و بوی خوش میداد
دنیایی که توش خیلی چیزا فراموش میشه.. دیگر ارزش با وفا بودن ندارد...
آخر شب کنج اتاق،برق ها خاموش،تاریک و تاریک!
رو تخت دراز کشیده و یه موزیک غمگین پلی میشه اما چون دیگر اعصابی به غم نمونده موزیک عوض میشه
دیگ حتی موزیک شاد هم آرومت نکنه موزیک و قطع کنی از بی حوصلگی,... یهو فکرت بسمتی بره که
چه عزیزانی لاشی تو زندگیت تو رو به هرزه های شهر فروختند...
هع مگ با بیخیال بودن چیزی درست میشه؟با بخشیدن چیزی درست میشه؟نه ..........
بر در منزل لیلی که خطر هاس
آن هر شرط اول قدم
آن است که مجنون باشی...